Tο πολυπροπυλένιο είναι ένα θερμοπλαστικό πολυμερές που χρησιμοποιείται σε μια ευρεία ποικιλία εφαρμογών. Μερικές από αυτές είναι στα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα (π.χ., σχοινιά, χαλιά κλπ.), χαρτικά, πλαστικά μέρη και επαναχρησιμοποιούμενα δοχεία διαφόρων τύπων, εργαστηριακό εξοπλισμό και εξαρτήματα αυτοκινήτων. Επιπλέον είναι ένα πολυμερές το οποίο γίνεται από το μονομερές προπυλενίου. Είναι τραχύ και ασυνήθιστα ανθεκτικό σε πολλά χημικά διαλυτικά, οξέα και βάσεις.
ΜΙΚΡΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΠΡΟΠΥΛΕΝΙΟΥ
Τα περισσότερα εμπορικά είδη πολυπροπυλενίου έχουν ένα ενδιάμεσο επίπεδο της διαύγειας μεταξύ εκείνου του πολυαιθυλενίου χαμηλής πυκνότητας (LDPE) και υψηλής πυκνότητας πολυαιθυλένιο (HDPE). Το πολυπροπυλένιο είναι συνήθως σκληρό και ευέλικτο, ειδικά όταν είναι συμπολυμερή με αιθυλένιο. Αυτό επιτρέπει στο πολυπροπυλένιο να χρησιμοποιηθεί ως ένα πλαστικό μηχανικής, με ανταγωνιστικά υλικά, όπως το Ακρυλονιτρίλιο βουταδιενίου στυρολίου (ABS). Το πολυπροπυλένιο είναι οικονομικό, και μπορεί να γίνει διαφανές όταν είναι αχρωμάτιστο. Δεν γίνεται τόσο εύκολα διαφανές σαν το πολυστυρένιο, ακρυλικό, ή ορισμένες άλλες πλαστικές ύλες. Είναι συχνά αδιαφανείς ή χρωματιστό χρησιμοποιώντας χρώμα και έχει καλή αντοχή στην κόπωση.
Η τήξη του πολυπροπυλενίου παρουσιάζεται ως διακύμανση. Έτσι, ένα σημείο τήξης καθορίζεται από την εύρεση της υψηλότερης θερμοκρασίας ενός θερμιδομετρικού διαγράμματος σάρωσης. Ένα απόλυτο συμμετρικό πολυπροπυλένιο έχει σημείο τήξης 171 °C (340 °F). Ενώ το εμπορικό πολυπροπυλένιο έχει σημείο τήξης που κυμαίνεται από 160 έως 166 °C (320 – 331 °F), ανάλογα με το υλικό διαύγειας. Ο ρυθμός ροής τηγμένου (MFR) ή τήξη δείκτη ροής (ΝΧΙ) είναι ένα μέτρο του μοριακού βάρους του πολυπροπυλενίου. Το μέτρο αυτό βοηθά να καθορίζει το πόσο εύκολα θα λιώσει η πρώτη ύλη κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας. Το πολυπροπυλένιο με υψηλότερο MFR θα γεμίσει το πλαστικό καλούπι πιο εύκολα κατά τη διάρκεια της έγχυσης ή εμφύσησης της παραγωγικής διαδικασίας. Καθώς λιώνει, αυξάνει τη ροή του, ωστόσο ορισμένες φυσικές ιδιότητες όπως η αντοχή στην κρούση, θα μειωθεί. Υπάρχουν τρεις γενικές κατηγορίες πολυπροπυλενίου: ομοπολυμερή, τυχαίο συμπολυμερή, και συμπολυμερή.
Το συμπολυμερή χρησιμοποιείται συνήθως με το αιθυλένιο. Αιθυλενίου-προπυλενίου ή καουτσούκ EPDM προστίθεται ομοπολυμερές πολυπροπυλένιο αυξάνει την χαμηλή αντοχή στην κρούση της θερμοκρασίας. Τυχαία πολυμερισμένα μονομερές αιθυλένιο προστίθεται ομοπολυμερές πολυπροπυλενίου και μειώνεται το πολυμερές κρυσταλλικότητας και κάνει το πολυμερές πιο διαφανή.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Το πολυπροπυλένιο (άμορφο) ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα (το 1950) από τον Fontana. Η σύνθεση του ισοστατικού πολυπροπυλενίου (ημι-κρυσταλλικό) το οποίο έχει βιομηχανικές εφαρμογές, έγινε το 1954 από τον Giulio Natta, ο οποίος μοιράστηκε το βραβείο Nobel Χημείας με τον Karl Ziegler το 1963.
ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ
Το πολυπροπυλένιο είναι ανακυκλώσιμο και έχει τον αριθμό “5” και επαναχρησιμοποιείται για δοχεία μαργαρίνης και δίσκους φαγητού για το φούρνο μικροκυμάτων.
